***

და იყო მეტი გამოცოცხლება

და ყველაფერი გრიგალს დანებდა.

და იყო სივრცე, სადაც ოცნება

მეწამულ ფრთებით მიმაქანებდა.

მე დავისვენებ დღეს საღამომდე,

ნელა ცვივიან თოვლის ფიფქები.

რა ვქნა, არ ვიცი, ტირილი მომდის,

როცა ჩემ ბედზე მე დავფიქრდები.