როგორ არ არის გასახარელი,
როცა ყვავილად ბრწყინავს მთიები?
გამოზაფხულდა და სიჭაბუკემ
ვისმენთ ჭექის და ქუხილის ბუკებს
და ნიაღვარი ყვირის “ჰარიქა”!
როს გომბორიდან დავყურებ კახეთს!
მე ზღვისოდენა ბედნიერი ვარ,
თუ არა გჯერათ, მოდით და მნახეთ!
თითქოს სამოთხე ჩემს ხელად არი,
და სხვა მაისი არც კი მეხილვოს...
ერთი მინდიხარ შენ კელაპტარი,
მე მინდა შენს სულს გადავეხვიო!