ალექსანდრე ნიჟარაძე

დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა თბილისის უცხო ენათა ინსტიტუტი I927 წელს; საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტი 1937 წელს.

მუშაობა დაიწყო თბილისის ჩარხსამშენებლო ქარხანაში ინჟინერ-მექანიკოსად. საბჭოთა კავშირის დიდი სამამულო ომის დაწყების შემდეგ მიანიჭეს კაპიტნის წოდება და დანიშნეს სამხედრო წარმოებაზე გადასული თბილისის ჩარხსამშეჩნებლო ქარხნის ტექნიკური განყოფილების უფროსად. განაგრძო მუშაობა გასამხედროებულ ქარსანაში და ამიერკავკასიის ფრონტის შტაბში მთარგმნელად ქართულიდან რუსულ, გერმანულ, ინგლისურ და ფრანგულ ენებზე. მეორე მსოფლიო ომის დამთავრების შემდეგ, 1948 წელს დაიცვა დისერტაცია, გახდა ტექნიკურ მეცნიერებათა კანდიდატი და განაგრძო პედაგოგიური მუშაობა საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში. 1951 წელს დააწინაურეს საქართველოს შრომის დაცვის სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის დირექტორის მოადგილედ სამეცნიერო დარგში და ხშირად მონაწილეობდა საერთაშორისო კონფერენციებსა და სიმპოზიუმებში თბილისში, მოსკოვში, პარიზში და სსვა. მიღებული აქვს ორდენები და მედლები.

წყარო: ომგადახდილი მეცნიერები : საგამომცემლო ცნობები. კრებული / შემდგ.: გრიგოლ ბრეგაძე. - თბ., 2000. გვ. 88-89

• მედალი "კავკასიის დაცვისთვის"
• შრომის ვეტერანი
• მედალი "გერმანიაზე გამარჯვებისთვის"
• სამამულო ომის II ხარისხის ორდენი
• სამამულო ომის I ხარისხის ორდენი
• საქართველოს დამსახურებული ინჟინერი