გიორგი ჯანელიძე

დაამთავრა ლენინგრადის ფიზიკა-მექანიკური ინსტიტუტი (შემდგომში ლენინგრადის პოლიტექნიკური ინსტიტუტი) თეორიული ფიზიკის სპეციალობით 1937 წელს. ამ ინსტიტუტთან იყო დაკავშირებული მთელი მისი შემდგომი მოღვაწეობა. 1939 წლიდან იყო თეორიული მექანიკის, 1947 წლიდან - მანქანათა დინამიკისა და სიმტკიცის კათედრის გამგე; 1952 წლიდან - უმაღლესი მათემატიკისა და თეორიული მექანიკის კათედრის გამგე; 1956 წლიდან - ფიზიკა-მექანიკური ფაკულტეტის დეკანი. იგი იკვლევდა ღეროთა თეორიას: სენ-ვენანის ამოცანას ბუნებრივად დაგრეხილი ღეროებისა და ოდნავ კონუსური ღეროებისათვის, ალმანზის ამოცანას; დაამყარა კავშირი თხელკედლიან ღეროების თეორიასა და კირხოფ-კლებშის წვრილი ღეროების თეორიას შორის. განსაზღვრა სიხისტის ცენტრის კოორდინატები გრეხის დროს ძაბვის სხვადასხვა ფუნქციისათვის; დრეკადობის მათემატიკურ თეორიაში შექმნა ერთგვაროვანი ამოხსნების მეთოდი; შეისწავლა დრეკადი სისტემების დინამიკური მდგრადობა, აგრეთვე ვიბრაციული მანქანები; განიხილა სენ-ვენანის პრინციპი და მისი გამოყენება ფილებისა და გარსების თეორიაში. მექანიკოსი, ტექნიკის მეცნიერებათა დოქტორი (1950), პროფესორი (1951).

წყარო: საქართველოს მათემატიკოსები და მექანიკოსები: ბიოგრაფიული ცნობარი/ნოდარ მახვილაძე. -თბ., 2016. -გვ.311-312

• Теоретическая механика в примерах и задачах (რედაქტორი) // Т. 2, Динамика. - Москва, Наука, 1968. - 624с.