გიორგი ჯაკობია

თავისი ნამუშევრებით საფუძველი ჩაუყარა ძველი ქართული მწერლობის ძეგლების პუბლიკაციისა და ქართულ-სპარსული ლიტერატურის ურთიერთობათა შესწავლას. გამოაქვეყნა "იოსებ-ზილიხანიანის" 2 ქართული ვერსიის ტექსტი (1927), თეიმურაზ I-ისა  (1934, ა. ბარამიძესთან ერთად) და თეიმურაზ II-ის (1939) თხზულებები, "ომაინიანი" (1937), გალექსილი "ამირანდარეჯანიანი" (1941), დაურთო სათანადო გამოკვლევები, ლექსიკონები და საძიებლები, ხელნაწერთა აღწერილობა, განსაკუთრებით აღსანიშნავია ჯაკობიას ვრცელი ნარკვევი თეიმურაზის თარგმანები".

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 11.-თბ., 1987.-გვ.533; ქართველ მოღვაწეთა ნეკროპოლი. წ. 1/ შეადგ., წინასიტყვაობა, შენიშვნები და საძიებელი დაურთო სოლომონ ხუციშვილმა. -თბ., 1961. -გვ.123