ანატოლი კალგინი

დაბადების ადგილი: ქ. ვლადიკავკაზი, რუსეთი.

დაამთავრა პეტერბურგის სამოქალაქო ინჟინერთა ინსტიტუტი 1900 წელს.

პიატიგორსკში მუშაობდა არქიტექტურის თანაშემწედ, 1901-1905 წწ. ბაქოში გაატარა, 1905-1907 წწ. დაწყებით დაპროექტებას ასწავლიდა მოსკოვის სტროგანოვის სასწავლებელში, 1907 წლიდან კი თბილისში დამკვიდრდა. მან იმთავითვე მჭიდროდ დაუკავშირა თავისი მოღვაწეობა ქართულ კულტურულ-სამეცნიერო საქმიანობას. 1907 წელს მონაწილეობა მიიღო ექვთიმე თაყაიშვილის ექსპედიციაში არტაანის, ოლთისისა და ყაღიზიანის ოლქებში. მან გაზომა მნიშვნელოვანი ძეგლები, რომლებიც არც მანამდის და არც შემდეგ არავის არ გაუზომავს: ტაოსკარის, კალმახის, ბობოსგირის, კერკლუხის, ეინეპოსის ეკლესიები, ოლთისის ეკლესია და ციხის მღვიმეთა დარბაზები, ფანასკერტის ციხე, ჩანგლოს დიდი ტაძარი და სხვ., აგრეთვე  ქართული ხუროთმოძღვრების უმნიშვნელოვანესი ძეგლი - ბანას ტაძარი, რომლის რეკონსტრუქცის საკუთარი ვარიანტიც შეადგინა. 1917 წელს, როდესაც ექვთ. თაყაიშვილისავე მეთაურობით ტაო-კლარჯეთის ექსპედიცია მოეწყო, მას კვლავ კალგინი ახლდა ხუროთმოძღვრად. მის მიერ ამ მოგზაურობის დროს შესრულებულ განაზომებს ფასდაუდებელი მნიშვნელობა აქვს ქართული ხუროთმოძღვრების კვლევისათვის, რადგან ეს ერთადერთი გრაფიკული დოკუმენტია X-XI სს. შესანიშნავი ძეგლების – ოშკის, ხახულის, იშხნისა და სხვათა შესასწავლად. კალგინის შემოქმედების უმთავრესი ნაწარმოები, რომელსაც თვალსაჩინო ადგილი უჭირავს ახალი ქართული ხელოვნების ისტორიაში – თბილისის სათავადაზნაურო საადგილმამულო ბანკის(ახლანდელი ეროვნული ბიბლიოთეკა) შენობაა, რომლის პროექტიც მან მხატვარ ჰენრიკ ჰრინევსკისთან ერთად შეადგინა. ა. კალგინი  აქტიურ პედაგოგიურ მოღვაწეობას ეწეოდა. 1922-1930 წწ. ის თბილისის სამხატვრო აკადემიის, ხოლო  1930-დან გარდაცვალებამდე – ინდუსტრიული ინსტიტუტის პროფესორი იყო.  

წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.5.- თბ., 1980.- გვ. 329