ვასილ მჟავანაძე

დაბადების ადგილი: ქ. ქუთაისი. 

დაამთავრა ლენინგრადის სამხედრო-პოლიტიკური აკადემია 1937 წელს.

1914-1924 წწ. მუშაობდა მუშად ხონში; 1924 წლიდან მსახურობდა საბჭოთა არმიაში; 1939-1940 წწ. იყო არმიის შტაბის კომისარი ფინელებთან ომის დროს; 1941-1945 წწ. დიდი სამამულო ომის პერიოდში იყო შენაერთების კომისარი, დივიზიის კომისარი, კორპუსის კომისარი, 21-ე და მეორე დამრტყმელი არმიების სამხედრო საბჭოს წევრი; 1941-1943 წწ. ბლოკადის სრულ მოხსნამდე იმყოფებოდა ლენინგრადის ფრონტზე; 1945 წელს ომი პრაღაში დაასრულა, გენერალ ლეიტენენტის წოდებით; 1945-1946 წწ. ქ. ხარკოვის სამხედრო ოლქის სამხედრო საბჭოს წევრი; 1946-1947 წწ. კიევის სამხედრო ოლქის, სამხედრო საბჭოს წევრი; 1947-1950 წწ. კიევის, სამხედრო ოლქის, სარდლის მოადგილე პოლიტ ნაწილში და უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი; 1950-1953 წწ. კარპატისპირეთის სამხედრო ოლქის სამხედრო საბჭოს წევრი; 1953-1972 წწ. საქართველო ცენტრალური კომიტეტის პირველი მდივანი; კურირებდა სტალინის მუზეუმის დაარსებას ქალაქ გორში; პარტიის XX, XXII-XXIV ყრილობებზე აირჩიეს სკკპ ცკ-ის წევრად; საქართველოში მოღვაწეობის პერიოდში ბევრი რამ გაკეთდა თბილისის განაშენიანება-კეთილმოწყობის, ეკონომიკისა და ინფრასტრუქტურის განვითარებისთვის; მის დროს დაიწყო ფართო საბინაო მშენებლობა ქალაქის მასივებში (საბურთალო, დიღომი), 1961 წელს აშენდა სპორტის სასახლე, 1971 წელს სახელმწიფო ფილარმონიის დიდი დარბაზი და სახალხო მეურნეობის მიღწევათა გამოფენის პავილიონები, სასოფლო-სამეურნეო ინსტიტუტის ახალი შენობა დიღომში (1967), უნივერსიტეტის ახალი კორპუსი (1968), სასტუმროები "ივერია" (1967), "კოლხეთი" (1962) და სხვა; 1960 წელს ქალაქმა მიიღო ბუნებრივი გაზი; 1966 წელს გაიხსნა მეტროპოლიტენი; 1957-1966 წწ. სკკპ ცკ-ის პრეზიდიუმის წევრობის კანდიდატი; 1966-1972 წწ. სკკპ ცკ-ის პოლიტბიუროს წევრობის კანდიდატი; საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის კავშირის VI-VIII მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი. ვ. მჟავანაძემ ქ. თბილისში 1956 წლის მაის-სექტემბერში მომხდარი არეულობის დროს სამხედრო ძალების გამოყენებასთან დაკავშირებით ნიკიტა ხრუშჩოვს მიმართა; იგი აქტიურად უჭერდა მხარს ლეონიდ ბრეჟნევს, ხოლო რესპუბლიკას 19 წლის მანძილზე ხელმძღვანელობდა; 1972 წლის სექტემბრიდან გავიდა პენსიაზე; თანამდებობიდან გაათავისუფლეს სახელმწიფო კორუფციისა და ეგრეთ წოდებული "ცეხავიკებისთვის" ხელის შეწყობის მომიზეზებით; სიცოცხლის ბოლო წლები გაატარა მოსკოვის ოლქის სოფელ ჟუკოვკაში; დაჯილდოებულია სახელმწიფო ჯილდოებით. საბჭოთა პარტიული მოღვაწე, გენერალ-ლეიტენანტი (1944). 

წყარო: თბილისი: ენციკლოპედია.- თბ., 2002. - გვ.690

• საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის კავშირის VI მოწვევის უმაღლესი საბჭო, დეპუტატი
• საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის კავშირის VIII მოწვევის უმაღლესი საბჭო, დეპუტატი
• სკკპ, წევრი (1927-)
• სკკპ ცკ-ის პოლიტბიურო, წევრობის კანდიდატი (1966-1972)
• სკკპ ცკ-ის პრეზიდიუმი, წევრობის კანდიდატი (1957-1966)

• 1962 - სოციალისტური შრომის გმირი
• კუტუზოვის I ხარისხის ორდენი
• კუტუზოვის II ხარისხის ორდენი
• სუვოროვის II ხარისხის ორდენი
• სუვოროვის I ხარისხის ორდენი
• ლენინის ორდენი (3 ორდენი)
• შრომის წითელი დროშის ორდენი (3 ორდენი)