კოკი აბაშიძე

დაბადების ადგილი: სოფელი დილიკოური, შორაპნის მაზრა (ახ. ზესტაფონის მუნიციპალიტეტი).

დაამთავრა ბათომის (ბათუმის) გიმნაზია; პეტერბურგის უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი 1913 წელს.

სალიტერატურო ასპარეზზე 1912 წელს ლიტერატურულ-კრიტიკულ ხასიათის წერილებით გამოვიდა; პირველი წერილები დაიბეჭდა ქუთაისის გაზეთ "კოლხიდაში" - "დილეტანტის წერილების" სათაურით (ექვსი ფელეტონი), რომელშიც ავტორი ეხებოდა ი. გრიშაშვილის, ალ. შანშიაშვილის, ალ. აბაშელისა და გ. ქუჩიშვილის შემოქმედებას; შემდგომ  თანამშრომლობდა გაზეთ "სახალხო საქმესა" და "კოლხიდაში", სადაც სხვადასხვა დროს მოთავსებული იყო წერილები: ალ. გერცენზე, ლ. ანდრეევზე, თ. სოლოგუბზე, მ. გორკის, ლ. ტოლსტოის, ალ. ბლოკის შემოქმედებაზე, ი. ჭავჭავაძის, ა. წერეთლის, ნ. ბარათაშვილის, ალ. ყაზბეგის შემოქმედებაზე და არჩ. ჯორჯაძის ფილოსოფიურ წერილების შესახებ; 1914 წლიდან მუდმივად თანამშრომლობდა გაზეთ "სახალხო საქმეში", სადაც საბჭოთა ხელისუფლების დამყარებამდე დაიბეჭდა მის წერილები: "ახალი საქართველო და ეროვნული შემოქმედება" (ექვსი ფელეტონი), რომელშიც ეხებოდა ლიტერატურისა და კრიტიკის საკითხებს, "ი. გრიშაშვილის პოეზია", "გიორგი მაიაშვილი", "ლიტერატურულ კრიტიკის შესახებ" და მრავალი სხვა; საბჭოთა ხელისუფლების დამყარების შემდეგ თანამშრომლობდა თითქმის ყველა ჟურნალ გაზეთთან : "ლომისი", "ილიონი", "ქართულ მწერლობა", "მნათობი", "საბჭოთა ხელოვნება", სადაც მოთავსებულია  წერილები, მოგონებები და მონოგრაფიები: კ. გამსახურდიას, გრ. რობაქიძის, შალვა დადიანის შემოქმედებაზე, "აკაკი წერეთელი", "ვასო აბაშიძე" (დიდი მსახიობის სილუეტი), "გრ. აბაშიძის პოეზია", ალიგიერი "დანტე" და სხვ; მისი რედაქტორობითა და წინასიტყვაობით გამოვიდა: გრ. აბაშიძის თხზულებანი (გამოცემა "ფედერაციისა"), "ნ. აზიანის პიესების" წინასიტყვაობა, მონოგრაფია მოქანდაკე "იაკობ ნიკოლაძეზე", "გიორგი ზდანოვიჩზე" (გიორგი მაიაშვილი); წერილები: მიხ. ჯავახიშვილის, ირ. ევდოშვილის, პ. მ. საყვარელიძის შემოქმედების შესახებ, მონოგრაფია ვლ. ალექსი-მესხიშვილზე; 1918 წელს სოციალისტ-ფედერალისტური პარტიის დავალებით მუშაობდა სახალხო განათლების სამინისტროში - მინისტრის პირად მდივანად (გიორგი ლასხიშვილი - სოციალისტ ფედერალისტთა პარტიის ლიდერი), პარალელურად ასრულებდა იურიდიული კონსულტანტის მოვალეობას; საქართველოს სენატის დაარსებისთანავე სამუშაოდ გადავიდა სენატის ადმინისტრაციული განყოფილების მდივნის თანამდებობაზე და პარალელურად მუშაობდა საქართველოს წითელი ჯვრის საზოგადოებაში, როგორც იურიდიული მრჩეველი; საქართველოს გასაბჭოების შემდეგ, თბილისიდან გაუსვლელად მუშაობდა თბილისის ოლქის იუსტიციის დეპარტამენტის გამგეობის წევრად, პარალელურად მუშაობდა მემარცხენე სოციალისტ ფედერალისტების "ფედერალისტთა" ორგანოში; 1921 წლის ბოლოს მიწვეულ იყო საქართველოს სამთო დეპარტამენტის იურიდიულ კონსულტანტად; 1924-1926 წლებში რსფსრ (რუსეთი) და საქართველოს საგამომცემლო საქმეთა სახელმწიფო კომიტეტში; 1926 წლიდან ამიერკავკასიის შრომის სახალხო კომისარიატის იურიდიულ კონსულტანტად; აქვეყნებდა ლიტერატურული კრიტიკული ხასიათის სტატიებს, თუმცა მემარცხენე სოციალისტ ფედერალისტებთან ორგანიზაციულად არ იყო დაკავშირებული; მეგობრებთან ერთად 1923 წელს ქართულ ენაზე გამოსცა ლიტერატურული ჟურნალი "ილიონი". 1924 წლის აჯანყების მონაწილე, რეპრესირებული (საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის უმაღლესი სასამართლოს 1956 წლის 16 თებერვლის გადაწყვეტილებით რეაბილიტირებულია), იურისკონსული.

წყარო: მწერალთა ავტობიოგრაფიები. წ. 1 / გიორგი ლეონიძის სახ. ქართ. ლიტ. მუზეუმი; რედ. თეა თვალავაძე.-თბ.,2013.-გვ.594-596; საქართველოს პროსოპოგრაფია: prosopography.iliauni.edu.ge; კოკი აბაშიძე და კულტურულ-საზოგადოებრივი გარემო / ზ. ლომჯარია // კალმასობა.-თბილისი,2002.-აპრილი.-N4.-გვ.14-15

• საქართველოს დრამატული საზოგადოება, წევრი
• საქართველოს მწერალთა კავშირი, წევრი (1921-1924)
• საქართველოს მწერალთა კავშირი, წევრი (1927-1931)
• სოციალ - ფედერალისტთა პარტია, წევრი (1910-1921)
• ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება, ნამდვილი წევრი (1915-)